Wednesday, August 24, 2005

من الشباك

مش عارف ايه خلانى اللحظة دى عاوز ابص من الشباك ...المهم قمت و فتحت الشباك وبصيت على لا شىء . المنظر اللى شفته مخدش ثوانى و رغم بساطته اثر فيا جدا المنظر هو ولد صغير جاى من بعيد ماشى بعبثية و لا مبالاة و بمجرد ما وصل تحت الشباك بتاعى امام كابينة الرينجو قام ماسك السماعة و معلقها فى الهواء.......بس
من الناحية التانية جاى ولد فى نفس سنه راكب دراجة و معاه كتاب و كراسة و رايح درس تقريبا المهم الولد تخين و ضعيف و عرق الصيف مغرق جبهته و النضارة بتاعته بس الولد كلف نفسه و نزل من الدراجة و راح لحد الكابينة و وضع السماعة مكانها و اكمل طريقه..........بس
المشهد على بعضه مخدش ثوانى و مهما حكيت مش هقدر اوصف التناقض اللى فيه
بس مش عارف لى بعد ما شفت تصرف الولد الطيب اذا اصطلحنا تسميته بالطيب جه على بالى ادندن مع منير يا ابو كف رقيق و صغير
المشهد دا بقيت اقيس عليه حاجات كتيرة قوى من التناقضات اللى فى حياتنابس باردو الولد خلانى اقول لسىالأغانى ممكنة

1 comment:

Ahmed Shokeir said...

مشهد بصراحه ممكن يعبر عن تعريفات كتيره زى فى حياتنا
الخير والشر
الحلال والحرام
الإيجابيه والسلبيه
النور والضلمه
و
و
أنا وإنت